wykl mechanika budowli 22 metoda crossa, studia, Budownctwo, Mechanika budowli
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
W
YKŁADY Z
M
ECHANIKI BUDOWLI
D
YNAMIKA BUDOWLI
-
DRGANIA
Olga Kopacz, Krzysztof Krawczyk, Adam Łodygowski,
Michał Płotkowiak, Agnieszka Świtek, Krzysztof Tymper
Konsultacje naukowe: prof. dr hab. J
ERZY
R
AKOWSKI
Poznań 2002/2003
MECHANIKA BUDOWLI 7*
METODA CROSSA (SPOSÓB ITERACYJNY)
1. WPROWADZENIE
Metoda Crossa w łatwy sposób pozwala na wyznaczeniu wyników,
których dokładność zależy od liczby przeprowadzonych iteracji. W odróżnieniu
od metody sił oraz metody przemieszczeń nie wymaga ona rozwiązania układu
równań, ale pozwala na bezpośrednie obliczenie szukanych wielkości.
Stosowanie metody iteracyjnej jest szczególnie korzystne przy rozwiązy-
waniu belek ciągłych i ram nieprzesuwnych, lub ram o niewielkiej liczbie nie-
zależnych przesuwów.
Podstawowe założenia tej metody są identyczne z założeniami metody
klasycznej. Poszukiwanymi wielkościami są
przęsłowe momenty przywęzłowe
,
a schemat podstawowy przyjmuje się identyczny jak w metodzie przemieszczeń.
Układ prętowy po zastąpieniu go układem podstawowym będzie składał
się z pojedynczych belek, które można przedstawić za pomocą schematów sta-
tycznych. Obrazuje to rysunek 1.1, na którym przedstawiono układ jednokrotnie
geometrycznie niewyznaczalny (a) oraz rozkłady momentów na poszczególnych
prętach (b). Wielkości te są proporcjonalne do sztywności tych prętów.
Mik=
a)
b)
4EJ
l
i
k
EJ
l
i
k
3EJ
l
i
k
0
i
k
Politechnika Poznańska®
Kopacz, Krawczyk, Łodygowski, Płotkowiak, Świtek, Tymper
W
YKŁADY Z
M
ECHANIKI BUDOWLI
D
YNAMIKA BUDOWLI
-
DRGANIA
Rys. 1.1 a) Przykładowy układ prętów b) proporcje rozkładu sztywności na poszczegól-
nych prętach
Mianem sztywności pręta określamy wartość momentu M
ik
(przęsłowego
momentu przywęzłowego), jaki powstanie przez obrót przekroju i o kąt jednost-
kowy. Umowna sztywność pręta – s, zależy od rodzaju podparcia węzła, co ob-
razuje rys.1.1. Sztywnością węzła S
i
, w którym zbiega się kilka prętów nazywa-
my sumę sztywności poszczególnych prętów.
∑
S
i
=
k
s
ik
(1.1)
Moment przyłożony w węźle rozkłada się na poszczególne pręty propor-
cjonalnie do współczynnika rozdziału µ
ik
.
µ
=
s
ik
(1.2)
ik
S
i
Przy czym:
(1.3)
Współczynnik rozdziału wyraża udział pręta w przeniesieniu momentu wywoła-
nego jednostkowym obrotem węzła (Rys. 1.2).
∑
k
µ
=
1
a)
b)
4EJ
2EJ
EJ
-EJ
l
i
k
l
l
i
k
l
c)
3EJ
l
i
k
0
Rys. 1.2 Rozkład momentów po obrocie węzłów o jednostkowy kąt φ.
Stosunek momentu w drugim przekroju brzegowym do momentu przeka-
zywanego z przekroju doznającego obrotu o kąt jednostkowy nazywamy współ-
czynnikiem przeniesienia – λ
ik
.
Politechnika Poznańska®
Kopacz, Krawczyk, Łodygowski, Płotkowiak, Świtek, Tymper
ik
W
YKŁADY Z
M
ECHANIKI BUDOWLI
D
YNAMIKA BUDOWLI
-
DRGANIA
=
M
ki
(1.4)
ik
M
ik
Z rysunku 1.2 możemy zauważyć, że dla pręta:
a) λ
ik
=0,5
b) λ
ik
=0
c) λ
ik
=-1
dla pręta wspornikowego λ
ik
=0
2. PRZYKŁAD
W celu zobrazowania prostoty i automatyzmu postępowania w przypadku
obliczeń dowolnie skomplikowanych ram metodą Crossa posłużymy się
przykładem nieprzesuwnej belki ciągłej jednokrotnie kinematycznie
niewyznaczalnej (obrót przekroju w węźle „1”) - Rys.2.1.
P=16kN
q=4 kN/m
0
1
2
[m]
Rys. 2.1
Wyobraźmy sobie, że układ jest geometrycznie wyznaczalny (jak w metodzie
przemieszczeń), a wszystkie operacje przeprowadzamy na układzie podstawo-
wym.
0-1
Węzeł 1
2-1
suma
Belka 1-0
Belka 1-2
1,0
µ=2/3
µ=1/3
Wartości mo-
mentów dla po-
szczególnych
belek jak w
met.przemieszcz.
-8
-18+8= -10 8 =24/3 -18 = -54/3 0,0
λ=0,5
λ*20/3=
10/3
10
10*2/3 =
20/3
10*1/3 =
10/3
λ=0
λ*10/3=
0
Politechnika Poznańska®
Kopacz, Krawczyk, Łodygowski, Płotkowiak, Świtek, Tymper
W
YKŁADY Z
M
ECHANIKI BUDOWLI
D
YNAMIKA BUDOWLI
-
DRGANIA
Wyniki końcowe
-14/3
0,0 44/3
-44/3
0,0
Tab. 2.1
ql^2/8=18
Pl/8=8
Pl/8=8
M
0
1
2
Rys. 2.2 Wykres momentów dla poszczególnych belek jak w metodzie przemieszczeń
W tabeli opisujemy węzły, w których zbiegają się pręty, w naszym przykładzie
jest to węzeł 1.
Obliczamy sztywności poszczególnych prętów:
0-1
s
=
4
EJ
=
EJ
dla pręta obustronnie utwierdzonego
10
4
1-2
s
=
3
EJ
=
0
EJ
dla pręta z przegubem po prawej stronie
12
6
Sztywność węzła 1:
=
Współczynniki rozdziału:
1
EJ
+
0
EJ
=
1
EJ
µ
=
EJ
=
2
10
1
EJ
3
µ
=
0
EJ
=
1
12
1
EJ
3
Sprawdzenie:
Rozdzielamy niezrównoważony moment zginający w węźle „1” o wartości
10kNm na pręty 1-0 i 1-2. Współczynniki przeniesienia pozwalają nam obliczyć
wartości momentów w punktach 0 i 2.
W bardziej skomplikowanych zadaniach przeprowadzamy więcej iteracji.
Końcowy wykres momentów został przedstawiony na rysunku 2.3.
10
+ µ
12
=
1
Politechnika Poznańska®
Kopacz, Krawczyk, Łodygowski, Płotkowiak, Świtek, Tymper
S
W
YKŁADY Z
M
ECHANIKI BUDOWLI
D
YNAMIKA BUDOWLI
-
DRGANIA
44/3
-44/3
14/3
M
0
1
2
Rys. 2.3 Końcowy wykres momentów
Politechnika Poznańska®
Kopacz, Krawczyk, Łodygowski, Płotkowiak, Świtek, Tymper
[ Pobierz całość w formacie PDF ]