wypełniacze wapienne a ciepło twardnienia cementu(1), technologia betonu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ROCZNIKI INŻYNIERII BUDOWLANEJ – ZESZYT 7 /2007
Komisja Inżynierii Budowlanej Oddział Polskiej Akademii Nauk w Katowicach
WPŁYW WYPEŁNIACZY WAPIENNYCH
NA CIEPŁO TWARDNIENIA CEMENTU
Elżbieta JANOWSKA-RENKAS
Politechnika Opolska, Opole
1.
Wprowadzenie
Wytwarzanie betonów nowej generacji wiąże się z koniecznością modyfikacji cech
mieszanek betonowych. Skutecznym sposobem takiej modyfikacji jest wprowadzenie
dodatków mineralnych i domieszek chemicznych do cementów i mieszanek betonowych
[1, 2, 3]. Mogą one w bardzo istotny sposób wpływać na właściwości mieszanki betonowej
i cechy użytkowe betonu [4, 5].
Jako dodatki mineralne do cementu najczęściej są stosowane popioły lotne, żużle
wielkopiecowe i wypełniacze wapienne [6, 7]. Natomiast najliczniejszą grupę domieszek
chemicznych stanowią superplastyfikatory. Pozwalają one na redukcję wody zarobowej
nawet do 40 %, przy zachowaniu tej samej konsystencji, lub na znaczne upłynnienie
mieszanki betonowej przy zachowaniu stałego w/c [8, 9].
Drobno zmielony wapień stosowany jako dodatek mineralny do cementu wywiera
wpływ na proces hydratacji cementu. Z badań wynika, że jest on reaktywny względem faz
glinianowych i reaktywność ta wzrasta ze stopniem rozdrobnienia, a produktem reakcji jest
uwodniony węglanoglinian wapniowy C
3
A
CaCO
3
11H
2
O. Reakcja CaCO
3
z C
3
A, jak
również stwierdzone przez Ramachandrana [10] przyspieszenie hydratacji C
3
S w obecności
wapienia, wpływają na tempo twardnienia i przyspieszenie narastania wytrzymałości
zapraw z tych cementów w początkowym okresie twardnienia [7, 11].
Rozwój technologii betonów samozagęszczalnych zawierających między innymi
wapień jako wypełniacz zwiększający udział części pylastych powoduje konieczność
dokładnego poznania wpływu wapienia na proces hydratacji cementu w obecności nowej
generacji superplastyfikatorów.
W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu stopnia rozdrobnienia wypełniaczy
(w postaci mączki wapiennej) na ciepło hydratacji cementu, bez
i w obecności superplastyfikatora nowej generacji, na bazie eteru polikarboksylowego (EP).
2. Część doświadczalna
2.1.
Materiały do badań
Do badań użyto cement otrzymany z klinkieru przemysłowego przez zmielenie
klinkieru portlandzkiego z 5 % mas. dodatkiem gipsu dwuwodnego. Z tego cementu
otrzymano 3 cementy z 40- procentowym dodatkiem mączki wapiennej (a, b, c) o różnym
stopniu rozdrobnienia, przez mieszanie mączek z cementem w młynku laboratoryjnym
przez 5 godzin. Skład chemiczny klinkieru cementowego oraz mączek wapiennych, wraz
z ich powierzchniami właściwymi wg Blaine’a, podano w tab. 1.
Tablica 1. Skład chemiczny klinkieru i wypełniaczy w % masowych
Rodzaj wypełniacza
Klinkier
a
b
c
SiO
2
Fe
2
O
3
Al
2
O
3
CaO
MgO
SO
3
K
2
O
CaO wolne
22,57
2,13
4,97
68,11
0,82
0,40
0,20
0,68
1,35
0,50
0,46
51,60
2,24
nie oznaczono
0,13
0,20
0,20
52,38
1,68
nie oznaczono
0,40
0,0
0,20
52,77
1,68
nie oznaczono
Powierzchnia właściwa
wg Blaine’a [m
2
/kg]
318,8
390,4
564,8
608,7
W tablicy 2 podano udziały procentowe najdrobniejszych frakcji od 0,62 do 11 µm dla
cementu i wypełniaczy (a, b i c) oznaczone za pomocą laserowego analizatora uziarnienia.
Tabl
ica 2. Zawartość cząstek drobnych w wypełniaczach wapiennych poniżej 11
µm
Rozmiar cząstek
Rodzaj wypełniacza
[µ
m]
a
b
c
0,62
0,67
1,04
1,11
1,15
4,43
6,90
7,46
1,96
8,45
14,05
14,61
2,47
10,73
18,56
18,61
3,62
16,15
27,16
29,38
5,31
24,09
37,29
43,66
7,79
34,37
47,07
58,76
11,43
46,01
55,22
71,88
Do badań użyto superplastyfikator na bazie eteru polikarboksylowego (EP) -
zawierający 40% mas. substancji stałej w roztworze, w ilości 2% mas. w stosunku do masy
substancji stałej.
2.2.
Badania
Pomiary ciepła hydratacji cementów wykonano przy użyciu mikrokalorymetru
izotermicznego JAF Wexham Developments. Pomiary były przeprowadzone w stałej
temperaturze 21
o
C na 10-gramowych próbkach cementu w zaczynie o współczynniku
wodno-cementowym równym 0,4 w czasie 48 godzin. Pomiary ciepła hydratacji
obejmowały badania kinetyki ciepła hydratacji oraz całkowitej ilości wydzielonego ciepła.
Składnik
3.
Wyniki badań i ich analiza
Na rysunkach 1 i 2 przedstawiono krzywe szybkości wydzielania ciepła hydratacji
cementu bez i z 40 % mas. dodatkiem wypełniacza wapiennego, o różnym stopniu
rozdrobnienia: (a; b i c) bez i w obecności 2 % mas. superplastyfikatora typu EP. Natomiast
w tablicy 3 podano całkowite ilości wydzielonego ciepła dla wyżej wymienionych
zaczynów po czasie 12, 24 i 48 godzin.
Rys. 1. Krzywe szybkości wydzielania ciepła hydratacji cementu zawierającego
40 % mas. wypełniaczy wapiennych: (a; b i c) o różnym stopniu rozdrobnienia
Rys. 2. Krzywe szybkości wydzielania ciepła hydratacji cementu zawierającego 40 % mas.
wypełniaczy wapiennych: (a; b i c) o różnym stopniu rozdrobnienia w obecności 2 % mas.
superplastyfikatora typu EP
Tablica
. 3. Całkowita ilość wydzielonego ciepła hydratacji cementu zawierającego
40 % mas. wypełniacza (a; b i c) o różnym stopniu rozdrobnienia w obecności
2 % mas. superplastyfikatora EP
Rodzaj zaczynu
Czas [godz.] Ilość wydzielonego ciepła [J/g]
CEM I 32,5
12
24
48
89,9
148,3
196,1
CEM I 32,5 + 2 % EP
12
24
48
9,9
62,9
156,1
CEM I 32,5 + 40 % a
12
24
48
66,3
101,5
145,1
CEM I 32,5 + 40 % a+ 2 % EP
12
24
48
7,4
56,2
118,9
CEM I 32,5 + 40 % b
12
24
48
62,4
100,8
151,8
CEM I 32,5 + 40 % b + 2 % EP
12
24
48
13,9
74,1
152,3
CEM I 32,5 + 40 % c
12
24
48
81,9
129,5
192,2
CEM I 32,5 + 40 % c + 2 % EP
12
24
48
2,1
56,9
114,7
Wyniki badań mikrokalorymetrycznych zaczynów z cementów zawierających
wypełniacz w postaci mączki wapiennej o różnym stopniu rozdrobnienia wykazały, że
wprowadzenie mączki wapiennej do cementu przyspiesza pojawienie się efektu
krzemianowego na krzywych szybkości wydzielania ciepła o około 2 godziny,
wporównaniu do efektu dla cementu bez dodatku wypełniacza (rys.1). Ponadto
stwierdzono wpływ stopnia rozdrobnienia wypełniacza na intensywność efektu
krzemianowego. Intensywności tego efektu wzrasta ze wzrostem stopnia rozdrobnienia
i jest największa w przypadku wypełniaczy (b i c), zawierających największy udział cząstek
drobnych poniżej 11 µm (tab.2). Powyższe wskazuje na przyspieszenie procesu hydratacji
krzemianów w wyniku wprowadzenia do cementu mączki wapiennej, tym większe im
większy jest stopień rozdrobnienia mączki wapiennej. Przyspieszenie reakcji krzemianów
wapniowych w obecności mączki wapiennej stwierdzono także we wcześniejszych pracach
[7, 10]. Obserwowane zjawisko, zgodnie z Kurdowskim [11], można wyjaśnić działaniem
mączki wapiennej jako zarodka krystalizacji fazy C-S-H.
Analiza całkowitej ilości wydzielonego ciepła twardnienia zaczynów cementowych
z cementów zawierających wypełniacz wapienny po czasie: 12, 24 i 48 godzin wykazała, że
zaczyny te charakteryzują się mniejszą całkowitą ilością wydzielonego ciepła twardnienia
po tym czasie, w porównaniu do ilości wydzielonego ciepła w zaczynie cementowym
z cementu bez dodatku mączki (tab.3). Przy czym ilość wydzielonego ciepła zależy od
stopnia rozdrobnienia wypełniaczy. Większą ilością wydzielonego ciepła charakteryzują się
zaczyny z cementu zawierającego wypełniacz (c), o większym udziale frakcji drobnych
poniżej 11 µm, w porównaniu do pozostałych cementów zawierających wypełniacz
wapienny (b i c).
Badania mikrokalorymetryczne wykazały, że dodatek superplastyfikatora na bazie eteru
polikarboksylowego (EP) do zaczynów zawierających mączkę wapienną opóźnia
pojawienie się efektu krzemianowego o około 11 godzin, w porównaniu do
obserwowanego efektu dla zaczynu cementowych bez dodatku superplastyfikatora.
Intensywność obserwowanych efektów krzemianowych jest podobna jak w przypadku
zaczynów bez dodatku superplastyfikatora, przy czym zmiany intensywności efektów
cieplnych zachodzą w obrębie najbardziej rozdrobnionych cząstek. Intensywność efektu
krzemianowego dla zaczynu cementowego zawierającego wypełniacz (c), o większym
stopniu rozdrobnienia jest mniejsza, niż dla zaczynu zawierającego wypełniacz (b),
o mniejszym udziale cząstek drobnych (rys.2). Zgodnie z mechanizmem działania
superplastyfikatora, zależność tę można tłumaczyć większym stopniem zaadsorbowania się
superplastyfikatora EP na bardziej rozwiniętej powierzchni mączki wapiennej c i związaną
z tym opóźnioną zdolnością reakcji hydratacji krzemianów wapniowych. Potwierdzają to
również uzyskane wyniki badań całkowitej ilości wydzielonego ciepła hydratacji.
Całkowita ilość wydzielonego ciepła jest większa dla zaczynów z dodatkiem mączki
wapiennej (b), w porównaniu z ilością ciepła uzyskaną dla zaczynu zawierającego mączkę
(c) – o bardziej rozwiniętej powierzchni, a tym samym zawierającą większą ilość drobnych
frakcji, w porównaniu do stosowanej mączki (b). W przypadku zastosowania do cementu
mączki wapiennej (a), stwierdzono analogię do wyników uzyskanych dla zaczynów bez
udziału superplastyfikatora (tab.3).
Wnioski
1.
Stwierdzono, że wypełniacze w cemencie w postaci mączki wapiennej powodują
przyspieszenie reakcji hydratacji krzemianów wapniowych. Objawia się to
przesunięciem położenia efektu krzemianowego w kierunku krótszego czasu
i wzrostem jego intensywności na krzywej wydzielania ciepła hydratacji cementu.
Przyspieszenie procesu hydratacji krzemianów zależy od stopnia rozdrobnienia
wypełniacza i jest tym większe im więcej frakcji drobnych zawiera wypełniacz.
2.
Obecność superplastyfikatora nowej generacji na bazie eterów polikarboksylowych
(EP) w zaczynach cementowych z wypełniaczem wapiennym powoduje opóźnienie
(o około 11 godzin) pojawienia się efektu krzemianowego na krzywej szybkości
wydzielania ciepła, co wskazuje na opóźnienie procesu hydratacji krzemianów
wapniowych.
3.
Stwierdzono, że intensywność efektu krzemianowego dla zaczynu cementowego
zawierającego wypełniacz o większym stopniu rozdrobnienia jest mniejsza niż dla
zaczynu zawierającego wypełniacz o mniejszym udziale cząstek drobnych. Jest to
prawdopodobnie wynikiem adsorpcji, większej ilości superplastyfikatora na bardziej
rozwiniętej powierzchni wypełniacza, co w konsekwencji może być powodem
zmniejszonej reaktywności krzemianu trójwapniowego.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]