wykłady Pani Rudek, Mikroekonomia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Kurs: Ekonomia
e-wykład
Autor: Grzegorz Musiał, W-8 Inf rok 1
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA
WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA
Ekonomia
(wykładowca: p. dr Jadwiga Rudek)
Autor
: Grzegorz Musiał,
Grzegorz.musial@student.pwr.wroc.pl
Ostatnia aktualizacja: 2007-02-04
e-wykład
1
Kurs: Ekonomia
e-wykład
Autor: Grzegorz Musiał, W-8 Inf rok 1
OD AUTORA
Niniejszy dokument stanowi zestawienie notatek z wykładów, w których uczestniczyłem na
Politechnice Wrocławskiej. Większość zawartych informacji pochodzi z wykładów, jednak pojawiają
się zapoŜyczenia z innych źródeł (jest to za kaŜdym razem wyraźnie zaznaczone).
Treść niniejszego dokumentu nie moŜe być traktowana w jakikolwiek inny sposób niŜ jako
materiał
pomocniczy
. Autor nie ponosi odpowiedzialności za fakt, Ŝe notatka moŜe być niekompletna,
jakiekolwiek błędy merytoryczne, rzeczowe, a tym bardziej stylistyczne czy ortograficzne pojawiające
się w tekście. Ponadto autor nie bierze odpowiedzialności za niezaliczone egzaminy/kolokwia i
wszelkie sprawdziany wiedzy.
Jeśli widzisz jakiś błąd napisz do mnie maila, koniecznie z propozycją poprawy tego błędu i
dokładnym jego umiejscowieniem na adres
: Grzegorz.musial@student.pwr.wroc.pl
Tre
ść
dokumentu chroniona jest prawami autorskimi!
Rozpowszechnianie fragmentów lub cało
ś
ci bez zgody autora zabronione.
Autor wyra
Ŝ
a zgod
ę
na rozpowszechnianie dokumentu za po
ś
rednictwem dowolnego medium
wył
ą
cznie w cało
ś
ci i wył
ą
cznie w postaci dostarczonego pliku PDF!
Ostatnia aktualizacja: 2007-02-04
e-wykład
2
Kurs: Ekonomia
e-wykład
Autor: Grzegorz Musiał, W-8 Inf rok 1
Wymagania
Termin konsultacji
·
Wtorek w godz. 9-11 p.523 B-4
·
Czwartek w godz. 9-11 p.523 B-4
Egzamin
Jest jedyną formą zaliczenia tego przedmiotu. Stanowi test składający się z 2 lub 3 części:
1.
Zdania, które naleŜy ocenić czy są fałszywe czy prawdziwe
2.
Test jednokrotnego wyboru. Pytanie i 4 warianty odpowiedzi
3.
(?) Zdania do uzupełnienia
Termin:
I.
5.02.2007r.
II.
13.02.2007r.
Literatura
·
„Podstawy ekonomii” pod red. Bogusława Czarnego
·
„Ekonomia” Begg (2 tomowy)
·
„Ekonomia” pod red. Milewskiego – podręcznik bardziej przystępny od Czarnego
·
„Ekonomia” pod red. Samuelsona (opasła, 2 tomy)
Ostatnia aktualizacja: 2007-02-04
e-wykład
3
Kurs: Ekonomia
e-wykład
Autor: Grzegorz Musiał, W-8 Inf rok 1
Wykład 1: Przedmiot Ekonomii. Poj
ę
cia wst
ę
pne
Data: 2.10.2006r.
Etymologia słowa Ekonomia
Wywodzi się od greckich słów:
oikos
– dom i
nomos
– prawo
Pierwsze uŜycie tego pojęcia przypisuje się Arystotelesowi, a miało to mieć miejsce w IV w. P. N. E.
Arystoteles stworzył to pojęcie w związku z jego zainteresowaniem prawami rządzącymi
gospodarstwem domowym w obrębie gospodarowania.
Wst
ę
pna definicja Ekonomii
Ekonomia
– nauka o gospodarowaniu
Po co gospodarujemy?
Po to Ŝeby zaspokoić określone potrzeby. Potrzeby te, moŜemy zaspokajać na róŜnych poziomach.
Taka definicja gospodarowania dotyczy równieŜ człowieka pierwszego z tym, Ŝe potrzeby człowieka
pierwotnego były nieporównywalne w wymiarze
ilo
ś
ciowym
i
jako
ś
ciowym
. Człowiek pierwotny
chciał zjeść, mieć gdzie się schronić. Natomiast człowiek współczesny ma identyczne potrzeby jak
człowiek pierwotny, czyli potrzebę przetrwania, ale ponadto dąŜy do
samorealizacji
,
zdobywania
wykształcenia
itp.
Gospodarowanie
jest to działalność ludzka, indywidualna i zbiorowa, która prowadzi do
zaspokojenia materialnych potrzeb człowieka. Działalność ta polega na porównywaniu korzyści oraz
kosztów i jest połączona z wyborem najlepszej dostępnej moŜliwości.
Ź
ródło: pl.wikipedia.org
Potrzeby człowieka moŜemy podzielić na dwie podstawowe grupy
POTRZEBY
WYśSZEGO RZĘDU
·
Potrzeba samorealizacji
NIśSZEGO RZĘDU
W przybliŜeniu moŜna przyjąć, Ŝe
potrzeby niŜszego rzędu są toŜsame
potrzebom egzystencjalnym
·
PrzynaleŜności do grupy
Poczucia bezpieczeństwa
Potrzeby wyŜszego rzędu jest dobrze,
jeśli realizujemy, ale
nie
rozstrzygają
one o naszym przetrwaniu
Wraz z podziałem potrzeb idzie
podział dóbr
.
Dobra
moŜemy podzielić na:
V
Normalne
V
Luksusowe
V
Podrzędne
Ostatnia aktualizacja: 2007-02-04
e-wykład
4
·
Kurs: Ekonomia
e-wykład
Autor: Grzegorz Musiał, W-8 Inf rok 1
Zmiana cen dobra z kaŜdej z tych grup spowoduje inną reakcję konsumenta. Inaczej zareaguje on na
zmianę ceny dobra luksusowego, które kupuje raz na jakiś czas, a inaczej na zmianę ceny dobra
normalnego, które kupuje codziennie.
Jeśli natomiast maleje nasz zdolność nabywcza, tj. Pieniądz traci na swojej wartości i co raz mniej
moŜemy za niego kupić, nasze zainteresowanie przenosi się na dobra, które do tej pory nie były w
kręgu naszej uwagi. I tak np. Zmiana ceny szynki, spowoduje, Ŝe wzrośnie zainteresowanie salami o
ile jego cena pozostanie atrakcyjna w stosunku do ceny szynki.
Zachowanie konsumentów na zmianę cen determinuje natomiast zachowania cenowe producentów,
którzy poprzez zmianę cen swoich produktów mogą przyciągać lub odstraszać klientów.
W związku z przyrostem ilościowym i jakościowym produktów mamy do czynienia z
rozwojem
gospodarczym
. Siłą sprawczą wzrostu gospodarczego jest dąŜenie człowieka do zaspokajania swoich
potrzeb i wygód, w co raz to bardziej wymyślny sposób.
Chęć zaspokajania,
co raz to nowych
potrzeb w bardziej
wymyślny sposób
Stanowi siłę
sprawczą rozwoju
gospodarczego
Sprzężenie zwrotne:
Rozwój gospodarczy
rodzi nowe potrzeby!
Dla swojej wygody człowiek wymyśla, co raz to nowe sposoby zaspokajania potrzeb.
Rozdział czynno
ś
ci
JeŜeli nie dzielimy się wykonywaniem czynności mamy bardzo małą wydajność, poniewaŜ nie
wszystko jesteśmy w stanie szybko, sprawnie i dobrze zrobić.
Jeśli jednak dokonamy specjalizacji i podzielimy zadania, na te, które wykonujemy my, i które
wykonują inni, pracujemy bardziej wydajnie. Tym sposobem podział zajęć staje się motorem zmian i
rozwoju. Doskonałym przykładem specjalizacji podziału zajęć jest
współpraca mi
ę
dzynarodowa
determinująca rozwój współpracujących ze sobą państw. Kraje same specjalizują się w określonych
czynnościach, pozostawiając inne innym krajom.
Społeczny podział pracy
Jest to sytuacja, w której specjalizujemy się i wytwarzamy tylko określone dobra.
Specjalista w określonej branŜy, Np. Piekarz, wykonując tylko jedne zajęcie doprowadza do
wyrobienia nadwyŜki, którą następnie wymienia na rynku za inne produkty z innymi specjalistami.
Ostatnia aktualizacja: 2007-02-04
e-wykład
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]