wykład 6, Ebok ▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀, Jezyki Obce, język Islandzki, Literatura ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Historia Literatury Islandii
24.03.2009
SAGI
–
„Saga o Lagsdalu”
;
– ród Unn wyrusza na Islandię ( mit o zaludnienia Islandii );
– słupki tronowe – części tronu, który miał stanowić najważniejsze miejsce, ośrodek, centrum,
analogia do drzewa Yggrasil;
– powstanie rodu Gilsbekkingów;
– rozdział ziemi ludziom;
– drobiazgowość narracji dotycząca:
· pochodzenia – funkcja kronikarska ( budowa społeczeństwa ) oraz waga relacji
rodzinnych;
· miejsca – nadawanie nazw – znaczenie metaforyczne ( nadawanie imienia/
przejmowanie na własność ), brak opisów przyrody – chyba, że miał
znaczenie dla akcji;
– narrator wszechwiedzący – zna relacje rodzinne bohaterów, historię postaci, przytacza
dialogi;
– charaktery postaci jasno opisane – postacie negatywne ( niegościnne, skąpe ) a postacie
pozytywne ( gościnne i szczodre ! szczodrość była największą wartością ! );
– każda postać miała skomplikowane relacje rodzinne – konflikty rodzinne ( dzieci często
były oddawane, istniały momenty w których trzeba było wybrać czy opowiedzieć się po
jednej ze stron );
funkcja kronikarska
= chęć sprawienia wrażenia rzetelności przekazywanych komunikatów i
informacji;
= nie porządkuje informacji;
= punkt auktorialny;
= narrator wyrzuca nieistotne fragmenty ( nie wiadomo co kto robił przez rok )
( narrator sam dobiera wydarzenia );
PROZA
Sagi rodowe – czas akcji: zasiedlenie Islandii IX – X – przybycie około 400 rodów ( w X w. około
25.000 ludności – ogółem );
osadnicy z Norwegii – przeważnie buntownicy przeciwko królowi i jego chęciom
wzmocnienia własnej władzy;
przenosili dawne obyczaje ( ekonomiczne zróżnicowania,
lokalne zgromadzenia = thingi );
w 930 roku wprowadzono jednolity system = co roku zwoływano zgromadzenie w
Tingvellia;
Sagi królewskie
Sagi o biskupach Islandii
Sagi kłamliwe – w sposób klarowny widać fantazje autora;
Kroniki
Kodeksy prawne
1 ©
Saga
– „segja” - mówić
– utsagn – wypowiedź
sagn – gatunek literacki, podanie współcześnie
– folkesagn – podania ludowe
jaka się wydarzyła + opowieść o tym co się stało, wydarzyło = SAGA
– konflikty o których jest mowa w sagach mają swój początek przeważnie w braku ziemi do
podziału między członków rodzin;
Schemat Sag
( podobny do Voluspå )
↓ ↓ ↓
Okres Pokoju
Okres Konfliktu
Drogi rozwiązania
– prolog
konfliktów
– okres harmonii
– pierwsze lata na Islandii
– patriarchini:
osoba starsza, szczodra;
biorąca ziemię w posiadanie;
Fokalizacja zewnętrzna
( ekstem fokalisering )
– nie jest ograniczona czasowo ( mamy czas przeszły, ale zdradza wydarzenia przyszłe –
wróżby, przepowiednie, sny – z którymi bohaterowie próbują walczyć, ale gdy je
bagatelizują to negatywne zdarzenia zaraz nadchodzą );
– punkt widzenia narratora ( charakterystyczne dla Sag );
– perspektywa „z lotu ptaka”;
– panorama wydarzeń – symultaniczne obserwacje ( widzenie kilku zdarzeń naraz );
– wszechwiedza;
Fokalizacja wewnętrzna
( intem fokalisering )
– retrospekcja;
– punkt widzenia postaci;
– ograniczone pole obserwacji;
– wiedza o świecie ograniczona;
Tempo przedstawiania wydarzeń ( hurtighet )
1.
elipsa
– wydarzenia miały miejsce przez 10 lat, a narrator milczy ( typowe dla Sag );
2.
pauza
– opisy gdy akcja stoi w miejscu ( narracja biegnie );
3.
scena
– czas narracji = czas rzeczywisty;
4.
wydłużenie
– nieco dłuższa narracja niż w historii;
5.
streszczenie
– gdy coś trwało miesiąc, a zostało opisane na stronie;
2 ©
– historia
Narracja ● ● ● ● ● ●
3 5 2 1 4
Historia ● ● ● ● ● ●
Prawda/ Prawdziwość
–
fræði
= wiedza
– narrator miał przekazać wiedzę o wydarzeniach
– początkowo gdy królowały sagi przekazywane oralnie dotyczyło to tylko wiedzy
mitologicznej, a gdy zaczęto spisywać sagi w XII wieku to dotyczyło to już ogólnej wiedzy;
–
kristnn fræði
– wiedza o czasach chrześcijańskich;
–
forn fræði
– wiedza o czasach pogańskich;
– to nie jest kwestia przedstawiania prawdy czy nieprawdy, lecz o sam fakt przekazywania
wiedzy;
–
Stieblin Kamieński
- prawda:
• historyczna – weryfikacja na podstawie źródeł;
• artystyczna – dzieło tworzone by przekazać prawdę o świecie;
• synkretyczna - ( w Sagach ) - przekazanie całej wiedzy – bez świadomego
komponowania;
Język Sag
– proste struktury zdaniowe ( zdania współrzędnie złożone, łączone spójnikiem „i”, mniej
zdań podrzędnie złożonych );
– zwroty stereotypowe – wskazanie że Sagi były tworami oralnymi;
– liczne powtórzenia;
– konwencjonalne opisy postaci / bitew;
– ironia i umniejszanie ( litotes )
3 ©
[ Pobierz całość w formacie PDF ]