x-KABAŁA TAJNA NAUKA,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Kabała - tajna nauka
Z rozmów z początkującymi
Rawa M. Lajtmana
Wstęp
Z dawien dawna człowiek szukał odpowiedzi na główne kwestie życia: kim jestem, na czym
polega cel mego istnienia, po co istnieje świat, czy istniejemy nadal po śmierci etc.
Odpowiedzi na te pytania każdy człowiek po swojemu usiłuje czerpać z dostępnych mu źródeł
informacji. Każdy z nas tworzy swój światopogląd, biorąc jako podstawę podejście, które mu
się wydaje najbardziej pewne.
Rzeczywistość i życie codzienne co chwila sprawdzają uzasadnienie naszych poglądów,
zmuszają nas koregować i je zmieniać. Ten proces odbywa się u jednych świadomie, u innych
- nie.
Przyczyną, pobudzającą do zmian i poszukiwań odpowiedzi, jest chęć otrzymania rozkoszy i
uniknięcia cierpień. Z tego punktu widzenia jesteśmy podobni do wszystkich zwierząt.
Krowa, żaba i ryba, każda na swój sposób, również pragnie otrzymać jak można więcej
przyjemności i jak można mniej cierpieć.
Prawa natury, doświadczenie życiowe, sposób życia żywych istot uczą nas, że nie ma
rozumnego sposobu absolutnego uniknięcia cierpień. W najlepszym wypadku można się
zgodzić przyjąć je jako zło konieczne.
Kwestia celu, sensu życia dodaje do codziennych ludzkich cierpień dodatkowe, globalne - a
po co cierpię w ogóle? Ono, to pytanie o sensie życia, nie daje nam odczuć satysfakcji nawet
wtedy, gdy któreśkolwiek z naszych codziennych pragnień czasowo się spełnia.
Człowiek, który osiągnął upragniony cel, dosyć szybko zaczyna odczuwać, że brak mu innej
rozkoszy. Nowe pragnienie nie pozwala mu spoczywać na laurach i cierpienia się wznawiają.
Oglądając się wstecz, on może widzieć, że większą część czasu spędził w męczącym wysiłku,
by osiągnąć cele, lecz prawie się nie rozkoszował osiągniętymi sukcesami.
1
Ponieważ odpowiedzi na postawione pytania nie ma, co pewien okres powstaje dążenie do
dawnych wierzeń, młodzież w poszukiwaniu zwraca się do Indii, na Daleki Wschód, znajduje
czasowe zadowolenie przy pomocy technik "duchowych".
Medytacje, systemy odżywiania, te lub inne ćwiczenia fizyczne i umysłowe pobudzają w
człowieku naturalne instynkty i pozwalają mu się czuć bardziej komfortowo w swym ciele
materialnym. On czuje, że kontroluje swoje reakcje, że jego samouświadomienie się rozwija.
Człowiek uczy się wsłuchiwać do potrzeb swego ciała, ograniczać i racjonalnie je zaspokajać.
Ta metoda uczy zmiejszać zapotrzebowania, zamienia pragnienia na ograniczenia.
To jest tylko próba zapomienia się, przecież pragnienia nie zostały zadowolone, sens życia nie
znaleziony. Wszystkie te metody
uspokajają i zmniejszają cierpienia kosztem obniżenia
aspiracji, zmniejszenia pragnień.
Jednak szybko człowiek stwierdza, że od prawdy nie jest możliwe się opędzić. Zmniejszenie
chęci rozkoszowania nie wybawia od niej. Kto obiektywnie analizuje swój stan, rozumie, że
nie osiągnął upragnionego celu: pozbyć się cierpień i osiągnąć wieczną rozkosz.
Ludzkość szuka logiczne uzasadnienie swego istnienia i celu istnienia wszechświata za
pomocą badań naukowych. Człowiek bada prawa natury już wiele tysiącleci.
Nauka korzysta z aksjomatów, które nie przeczą naszej logice, przyrządom. Wszystko, czego
nie możemy zmierzyć za pomocą przyrządów naukowych, znajduje się poza granicami
badania. Dusza człowieka, sposób jego zachowania się i motywacja znajdują się poza kresami
wyjątkowo naukowego badania.
Współcześni naukowcy odkrywają, że im bardziej oni się posuwają w swych badaniach
naukowych, tym obraz świata staje się coraz bardziej mglisty i powikłany. Najbardziej
postępowe naukowe książki stają się coraz bardziej podobne do mistycznych, do fantastyki
naukowej, nie dając odpowiedzi na pytania o sensie życia.
Kabała jako nauka oferuje swój sposób badania świata - poprzez rozwój dodatkowych
zdolności człowieka w odczuwaniu otaczającego świata. Słowo "
Kabała
"(hebr. otrzymanie)
wyraża dążenie
otrzymania wyższego uświadomienia
, odczucia prawdziwego obrazu
świata.
Kabaliści opowiadają nam o technice, w podstawie której jest ich własne doświadczenie. Oni
wyłuszczają w księgach i wykładają swoją metodykę badania wszechświata, otrzymania
odpowiedzi na sens życia, metodykę, którą nazwali "nauką otrzymania" - "Chochmat ha-
Kabała".
2
Czym jest Kabała?
Kabała jest najbliższą człowiekowi nauką, ponieważ opowiada nam o tym, po co człowiek
istnieje, po co rodzi się, dlaczego żyje, w czym jest sens tego życia, skąd przyszedł, dokąd
odchodzi potem, jak kończy swoją drogę ziemską.
Odpowiedź na te pytania kabalista otrzymuje przy życiu, tu i teraz. W zasadzie Kabała, to
metodyka pojęcia światów duchowych i naszego świata jako ich skutku. Z jednej strony
studiowanie Kabały daje nam wiedzę o światach duchowych, z innej sama nauka rozwija w
nas dodatkowy narząd zmysłów, ekran i odbijane światło.
Za pomocą tego nowego narządu zmysłów otrzymujemy możliwość wejścia w kontakt ze
światami duchowymi.
Studiowanie Kabały nie jest teoreteczne lub abstrakcyjne, ono nierozerwalne z praktyką:
człowiek poznaje na sobie, kim jest, jaka jest jego natura, co on powinien zrobić, co zmienić
w sobie. Człowiek nie może mieć nic bliższego, niż ta wiedza, ponieważ poznaje siebie, świat
i swój los.
Wszystko, czego się dowiaduje o sobie i świecie studiujący Kabałę, dowiaduje się sam i w
sobie. Od innych otaczających jego odczucia i wiedza są ukryte. Właśnie z tego powodu
Kabałę nazywa się "tajną nauką". Tylko sam człowiek wie, co się z nim dzieje i co on widzi.
Przyczyna postępków ludzkich jest w chęci człowieka otrzymywania różnego rodzaju
przyjemności, w celu osiągnięcia których gotów on ponosić niemały wysiłek. Całe pytanie
polega na tym, w jaki sposób osiągnąć możliwie największe przyjemnoście z najmniejszymi
wydatkami. Każdy usiłuje się odpowiedzieć na to pytanie po swojemu.
Chęć człowieka otrzymywać rozwija się i wzrasta: nieduża chęć rozkoszowania się rodzi w
człowieku chęć przyjemności zwierzęcych. Jeżeli chęć rozkoszowania się wzrasta, człowiek
zaczyna pragnąć jeszcze pieniądze i poważanie.
Dalszy wzrost chęci rozkoszowania się rodzi w człowieku chęć rozkoszowania się władzą.
Jeszcze większa chęć rozkoszowania się powoduje dążenie do wiedzy. A największa chęć
rozkoszowania się przejawia się w dążeniu do duchowego.
Człowiek na każdym etapie rozwoju swych chęci bezwzględnie podporządkowuje się ich
wymaganiom i wykonuje wszystko, by osiągnąć ten rodzaj rozkoszy, do którego dąży.
3
Nie wiemy, jak się rodzi w nas uczucie, w jaki sposób działają na nas takie pojęcia , jak
słodki, gorzki, przyjemny, gruby. Nie jesteśmy w stanie skonstruować przyrządy naukowe do
pomiaru i analizy naszych uczuć.
Kabała jest matematyką naszych uczuć. Ona bierze całość ludzkich uczuć i chęci, analizuje je
i do każdego zjawiska, każdego odcienia uczucia i pojęcia stawia jako odpowiednik ścisłą
formułę matematyczną.
Nowicjuszowi się wydaje, że Kabała operuje gematriami, matrycami i wykresami, lecz ci,
którzy rzeczywiście się posuną, zauważą za powłoką zewnętrzną ścisłej nauki odczucia
wyższego.
Nauka Kabała dawna, sprawdzona metodyka, przy pomocy której człowiek może uzyskać
wyższe uświadomienie i duchowe pojęcie celu wszechświata, jego sensu, sensu swego życia
prywatnego i urodzenia.
Jeżeli w człowieku powstaje chęć duchowego, jeżeli ta chęć nie daje mu spokoju, to
wykorzystując metodykę kabalistyczną, może on rozwinąć w sobie tę chęć o tyle, by zacząć
odczuwać duchowe.
Czy warto studiować Kabałę?
Każdy raz, gdy mowa idzie o Kabale, przytaczają wymówki:
·
od studiowania Kabały można stracić rozum,
·
można studiować Kabałę tylko po 40 latach,
·
studiujący Kabałę powinien być żonaty,
·
kobietom zabronione studiować Kabałę
·
Kabałę może studiować tylko wypełniający wszystkie żydowskie prawa religijne,
·
Kabała sprawia, że człowiek staje się religijny,
·
przed studiowaniem tajnej części Tory powinno się wiedzieć otwartą część Tory.
4
Opinia ogólna: lepiej w ogóle zostawić to w spokoju. Częściowo odpowiedź daje się w
rozdziale "Z przedmowy do Talmud Eser ha-Sfirot". Źródło tych obaw - strach, że wskutek
studiowania Kabały wypełniający przykazania, wierzący z przyzwyczajenia odejdą od Tory i
Przykazań, religijnego sposobu życia.
Jednak my obserwujemy odejście od religii jako zjawisko powszechne, oto już w ciągu kilku
pokoleń bez wszelkiego związku z Kabałą. Jeszcze sto lat temu prawie wszyscy Żydzi byli
religijni.
Jednak gdy zaczęły opuszczać się do naszego świata bardziej rozwinięte dusze, skończył się
okres snu wiekowego, nastała epoka oświecenia, te nowe dusze nie potrafiły zadowolić swój
pociąg do poznania świata, jego sensu i celu w studiowaniu tylko praw Tory.
Właśnie dlatego oderwanie studiowania Kabały i wywołuje masowe odejście, ponieważ
zwykłe religijne nauczanie nie daje odpowiedzi na to, co rzeczywiście ciekawi każdego
człowieka na świecie. Dlatego o ile zwykły judaizm pozostawia obojętnym, o tyle Kabała
przyciąga wszystkich na świecie do siebie.
Jeszcze wielki kabalista AR"I w 16 wieku pisał, że zaczynając od jego czasów Kabałę się
przeznacza mężczyznom, kobietom, dzieciom, nie-Żydom tj.
wszyscy
nie tylko
mogą
, lecz i
powinni
studiować Kabałę. Największy kabalista naszych czasów rabi J.Aszlag w
"Przedmowie do Talmud Eser ha-Sfirot", p.2 mówi:
"
Rzeczywiście, jeżeli zwrócimy naszą uwagę na jedno tylko słynne pytanie, jestem
pewien, że wszystkie wątpliwości o konieczności studiowania Kabały natychmiast
znikną. I to jest pytanie, które zadają wszyscy śmiertelnicy: "W czym jest sens naszego
życia?!
"
Rabi Aszlag nawet nie spiera się z tymi, kto się sprzeciwia studiowaniu Kabały lub
usprawiedliwia swoją bezczynność wymówkami. On zadaje tylko jedyne pytanie: "W czym
jest sens mojego życia?"
On się zwraca do tych, którzy wewnątrz zadają sobie to pytanie. Do poważnego studiowania
Kabały, pojęcia wiecznego dotrze tylko ten, kto rzeczywiście siebie pyta:
"W czym jest sens
mego życia?"
Kim jest kabalista?
Kabalista - to człowiek, który zewnętrznie niczym się nie różni od innych. On nie powinien
być ani rozumnym, ani uczonym. W jego powierzchowności nie ma żadnej świętości. Po
prostu na pewnym etapie swego życia zwykły człowiek otrzymał prawdziwe wyczerpujące
odpowiedzi na pytania o sensie życia.
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]