wzorce komunikacji, Kreatywnosc
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Wzorce komunikacji
Mów do oczu, uszu i uczuć...
Pomyśl o lodach, co przychodzi ci do głowy? Czy w umyśle widzisz osobę jedzącą lody,
widzisz lody, czy powstaje jakiś obraz? A może słyszysz dźwięk łyżeczki obijającej się o
kieliszek, albo słyszysz słowa zadowolenia z ich smaku? Być może jednak czujesz smak albo
zapach, a może czujesz zimno?
W NLP zostały wyróżnione trzy podstawowe wzorce w preferencjach myślowych wizualny
(myślimy obrazami, widzimy idee niczym spisane na tablicy), słuchowy (myślimy
dźwiękami, słyszymy odgłosy) i uczuciowy (myślimy uczuciami, odczuwamy daną sytuację,
uczucie). Dla ułatwienia procesu myślowego, przeważnie przyjmujemy któryś z nich, jeden,
dwa lub wszystkie trzy. Nie chodzi tu tylko o to jak dana rzecz możemy postrzegać, ale
również o to w jaki sposób się porozumiewamy, komunikujemy z otoczeniem.
Nauczyciel stoi na mównicy opowiada o bitwie pod grunwaldem, pod koniec pyta
uczniów: Czy wszyscy zrozumieli? – jeden z nich odpowiada: Ja tego nie widzę... W
tym momencie nauczyciel wstał i milczeniu namalował na tablicy schemat ustawienia
wojsk, ponownie zapytał czy wszyscy zrozumieli? – tym razem wszyscy odpowiedzieli
ze tak.
To właśnie przykład typowego wzrokowca, po prostu musi zobaczyć. Przykład bardzo
przerysowany bo w rzeczywistości nie chodzi tu tylko o sam obraz, ale również o użycie
odpowiednich słów w komunikacie słownym. Równie dobrze nauczyciel mógł opowiedzieć
jeszcze raz ale obrazami, czyli opowiadać używając wyróżników wizualnych np. „i wtedy
stało się jasne, że bitwa jest już przegrana”, „z prawej strony nadjechały posiłki”, „i wtedy
można było ujrzeć” itd. Dzięki użyciu takiego języka, osoby nastawione na wzorce wizualne
bez problemu zrozumieją przekaz.
Gdzie wzorce wykorzystywać?
Prezentując nowa idee, próbując komuś coś wytłumaczyć, w szczególności gdy jest to
większa grupa, gdy nie możemy się skupić na każdym z osobna ważne jest by używać wielu
wzorców, nie skupiać się na jednym, by stworzyć komunikat skuteczny dla szerszego grona
odbiorców. W moim studenckim środowisku zaobserwowałem pewne tendencje co do
chodzenia na różne wykłady, Ci co chodzą na dany wykład mówią po prostu, że lubią słuchać
danej osoby, a ci co nie chodzą, jeśli nie jest to tylko lenistwo (lub poziom wykładu nie jest
zbyt niski) twierdzą że nie mogą jej słuchać. Gdzie przyczyna? – otóż jedną z przyczyn jest
wzorzec w jakim wykładowca daje komunikat i jaki student preferuje, jeśli są to dwa różne
wzorce, student staje się sfrustrowany i zniechęcony do wykładu i do danego wykładowcy.
Jedną z przyczyn oporu przeciw nowemu, przeciw innowacji jest niezrozumienie, które po
części wynika ze stosowania różnych wzorców. By komunikat stał się bardziej zrozumiały
należy użyć jak największej ilości wzorców, nie ograniczać się do jednego. Można mówić
„była to wielka, błyskotliwa idea”, ”było wtedy głośno o tej idei” lub „była to przełomowa
idea” czy też inny przykład: „To brzmi dobrze”, „Wiem, gdzie dzwonią”, „Słyszę co mówisz”
1
tomek.urban@witryna.org
Wzorce komunikacji
- znaczenie niby podobne, a jakże z różną siłą zrozumienia działa na osoby z różnymi
wzorcami myślenia... Dlatego ważne jest by przygotowywać prezentacje łączące wszystkie
wzorce. Przypatrz się dobrze znanym wierszom, dlaczego poeta potrafił dotrzeć do tak wielu?
Czyżby wykorzystywał wiele wzorców?
Różnice we wzorcach myślenia
Wizualne
●
Wyrazistość (niewyraźne, zamglone, ostre wyraźne)
●
Wielkość (rozmiar, małe, duże, większe niż)
●
Barwy (czarno białe, szare, kolorowe)
●
Lokalizacja (z boku, z tyłu, daleko, blisko, kolejność, ułożenie, widok)
●
Jasność (, jasne, ciemne, przyćmione, matowe, błyszczące)
●
Ruch (statyczne, ruchome, szybkie, wolne)
●
Ograniczenia (samo, w ramach, nieskończone, oddzielone od reszty,
współistniejące)
Słuchowe
●
Głośność (cicho, głośno)
●
Prędkość (szybko, wolno)
●
Ciągłość (przerywane, ciągłe)
●
Lokalizacja (gdzie jest źródło dźwięku, przed, za, z boku)
●
Ktoś, co? (głos, dźwięk, ton, melodia)
●
Wysokość (niski, wysoki)
Uczucia
●
Gdzie (gdzie doświadczasz uczucia)
●
Ruch (stały, przerywany, falujący drżący, rozluźniony)
2
tomek.urban@witryna.org
Wzorce komunikacji
●
Presja (poczucie nacisku, silne, kogo dotyczy, konkretne, ogólne, wpływ,
napięcie)
●
Tempo (szybkie, wolne uczucie)
●
Temperatura, dotyk (zimno, ciepło, wilgotno, szorstki)
●
Intensywność (mocna, słaba, powiew)
Nie jest to żadna ostateczna lista wzorców, jest to chyba jeden z najbardziej neutralnych
podziałów, pomocny do ukazania istoty tej idei. Każdy z nas odbiera rzeczywistość przez
swój własny indywidualny wzorzec, filtrując samemu informacje, dla każdej jednostki jest to
jeden słuszny rodzaj postępowania i rozumienia.
Tylko od Ciebie zależy czy będziesz potrafił dotrzeć ze swoimi pomysłami, swoją treścią do
innych, od Ciebie i od tego jakich wzorców użyjesz... Możesz nawet zapomnieć o samej
treści, jeśli nie zostanie ona prawidłowo odebrana przez słuchaczy jest kompletnie nie istotna.
3
tomek.urban@witryna.org
[ Pobierz całość w formacie PDF ]